Net vader geworden en niet meer samen (2)In de post Vaders (1) heb ik beschreven wat er zou kunnen gebeuren als je gaat scheiden en je kindje is nog heel klein. Hoe zit dat met de hechting? Kan ik nog wel vader zijn als de baby vooral bij de moeder is? Hoe moet dat als mijn kind groter wordt? Grote vragen. Het zou goed zijn als je daar samen met de moeder over kunt praten, maar dat kan in deze periode heel erg lastig zijn. Schakel daarom in een vroeg stadium een mediator of andere deskundige in die jullie kan begeleiden bij het maken van afspraken.Formuleer samen een doelZo min mogelijk stress; goed voor ouders, maar vooral ook voor de baby. Het is belangrijk dat vaders gerustgesteld worden (moeders natuurlijk ook, maar daar gaan andere blogs over). Wat vaak al helpt is, als je samen kunt bespreken hoe je de zorg in de toekomst ziet. Niet alleen nu, maar ook over een paar jaar. Naar welke vorm van zorg wil je toe: co-ouderschap, een weekendregeling of een tussenvorm? Hoe ga je dat opbouwen en uitbreiden? Op welke leeftijd van je kind wil je daar zijn? Maak het helder en leg het vast in een ouderschapsplan. Dat heeft juridische waarde en het kan de druk verlichten.Regelmatig bij de baby (en je ex) thuisJe bouwt de band met je baby op door haar regelmatig te zien. Ideaal is als je om te beginnen regelmatig om de paar dagen naar het huis van de moeder gaat en in de vertrouwde omgeving van de baby een aantal zorgtaken overneemt (in bad doen, de fles geven, naar bed brengen, rondje wandelen). Dat kun je dan stap voor stap uitbreiden naar steeds meer zorg bij jou thuis. Het is belangrijk dat dit in alle rust gebeurt en dat kan natuurlijk lastig zijn, omdat je elkaar dan vaak ziet. Als je de baby ziet, zie je ook de moeder; kunnen jullie daar tegen? Hoe is jullie relatie met elkaar? Is de scheiding een gezamenlijke keuze of een onverwachte keuze van een van jullie? Hoe ver weg woon je? Als er iedere keer ruzies ontstaan is dit geen goed idee.InstructiesEen ander ding kan zijn dat er met een baby veel meer instructies nodig zijn. Die de moeder in veel gevallen aan de vader geeft: hoe laat eet baby en wat? Wanneer moet baby slapen en hoe krijg je haar in slaap? Hoe gaat het met de baby (krijgt hij tandjes, zit hij in een ontwikkelingssprong, voelt hij zich niet lekker, wat als hij dit doet, wat als hij dat doet)? Die instructies kunnen er ook weer voor zorgen dat je als vader het gevoel krijgt dat je ex zich overal mee bemoeit, dat je het niet goed genoeg doet in haar ogen en dat kan lastig zijn om te accepteren. Borstvoeding kan ook een ding zijn. Het bindt een kind aan de moeder. “Zou ze extra lang borstvoeding geven zodat ze een reden heeft om het kind niet mee te geven?”, dit soort gedachten kunnen er allemaal bij horen.OuderschapsplanHet is dus belangrijk om korte termijn afspraken te maken, maar om tevens een doel te formuleren. Dat doel leg je op papier vast, liefst in een ondertekend ouderschapsplan, dan heeft het juridische waarde en dat is goed voor het onderlinge vertrouwen. Je kan proberen om alle stappen naar het einddoel bij voorbaat al vast te leggen, maar kinderen ontwikkelen zich op verschillende manieren en de wegen van ouders gaan nogal eens anders dan ze van tevoren hadden gedacht. Daarom is het beter om iedere paar maanden met elkaar te kijken waar uitbreiding van de zorg door de vader mogelijk is en daar dan weer duidelijke afspraken over te maken. Met daarbij natuurlijk wel je doel voor ogen houden.Marianne Laarakker/NijmegenLees meer over vaders op vaders (1)Over moeders: moeders (1) en moeders (2)
Net vader geworden en niet meer samen (2)
In de post Vaders (1) heb ik beschreven wat er zou kunnen gebeuren als je gaat scheiden en je kindje is nog heel klein. Hoe zit dat met de hechting? Kan ik nog wel vader zijn als de baby vooral bij de moeder is? Hoe moet dat als mijn kind groter wordt? Grote vragen. Het zou goed zijn als je daar samen met de moeder over kunt praten, maar dat kan in deze periode heel erg lastig zijn. Schakel daarom in een vroeg stadium een mediator of andere deskundige in die jullie kan begeleiden bij het maken van afspraken.
Formuleer samen een doel
Zo min mogelijk stress; goed voor ouders, maar vooral ook voor de baby. Het is belangrijk dat vaders gerustgesteld worden (moeders natuurlijk ook, maar daar gaan andere blogs over). Wat vaak al helpt is, als je samen kunt bespreken hoe je de zorg in de toekomst ziet. Niet alleen nu, maar ook over een paar jaar. Naar welke vorm van zorg wil je toe: co-ouderschap, een weekendregeling of een tussenvorm? Hoe ga je dat opbouwen en uitbreiden? Op welke leeftijd van je kind wil je daar zijn? Maak het helder en leg het vast in een ouderschapsplan. Dat heeft juridische waarde en het kan de druk verlichten.
Regelmatig bij de baby (en je ex) thuis
Je bouwt de band met je baby op door haar regelmatig te zien. Ideaal is als je om te beginnen regelmatig om de paar dagen naar het huis van de moeder gaat en in de vertrouwde omgeving van de baby een aantal zorgtaken overneemt (in bad doen, de fles geven, naar bed brengen, rondje wandelen). Dat kun je dan stap voor stap uitbreiden naar steeds meer zorg bij jou thuis. Het is belangrijk dat dit in alle rust gebeurt en dat kan natuurlijk lastig zijn, omdat je elkaar dan vaak ziet. Als je de baby ziet, zie je ook de moeder; kunnen jullie daar tegen? Hoe is jullie relatie met elkaar? Is de scheiding een gezamenlijke keuze of een onverwachte keuze van een van jullie? Hoe ver weg woon je? Als er iedere keer ruzies ontstaan is dit geen goed idee.
Instructies
Een ander ding kan zijn dat er met een baby veel meer instructies nodig zijn. Die de moeder in veel gevallen aan de vader geeft: hoe laat eet baby en wat? Wanneer moet baby slapen en hoe krijg je haar in slaap? Hoe gaat het met de baby (krijgt hij tandjes, zit hij in een ontwikkelingssprong, voelt hij zich niet lekker, wat als hij dit doet, wat als hij dat doet)? Die instructies kunnen er ook weer voor zorgen dat je als vader het gevoel krijgt dat je ex zich overal mee bemoeit, dat je het niet goed genoeg doet in haar ogen en dat kan lastig zijn om te accepteren. Borstvoeding kan ook een ding zijn. Het bindt een kind aan de moeder. “Zou ze extra lang borstvoeding geven zodat ze een reden heeft om het kind niet mee te geven?”, dit soort gedachten kunnen er allemaal bij horen.
Ouderschapsplan
Het is dus belangrijk om korte termijn afspraken te maken, maar om tevens een doel te formuleren. Dat doel leg je op papier vast, liefst in een ondertekend ouderschapsplan, dan heeft het juridische waarde en dat is goed voor het onderlinge vertrouwen. Je kan proberen om alle stappen naar het einddoel bij voorbaat al vast te leggen, maar kinderen ontwikkelen zich op verschillende manieren en de wegen van ouders gaan nogal eens anders dan ze van tevoren hadden gedacht. Daarom is het beter om iedere paar maanden met elkaar te kijken waar uitbreiding van de zorg door de vader mogelijk is en daar dan weer duidelijke afspraken over te maken. Met daarbij natuurlijk wel je doel voor ogen houden.